I am Sam 2001

Vizyon Tarihi: 12 Temmuz 2002

Yönetmen: Jessie Nelson

Senarist: Kristine Johnson, Jessie Nelson

Süre: 132dk

imdb puanı: 7.4

Oyuncu Kadrosu: 

Sean Penn(Sam Dawson), Michelle Pfeiffer(Rita Harrison Williams), Elle Fanning(Lucy 2 Years), Dianne Wiest(Annie Cassell), Dakota Fanning(Lucy Diamond Dawson)

Benim Puanım: 9.0

Filmle ilgili düşüncem:

Sam Dawson, kızı ile mutlu bir şekilde yaşayan ve Beatles'a büyük hayranlık besleyen bir adamdır. Genç adamın zeka düzeyinin 7 yaşında bir çocuğunkine eş durumda olması onları çok fazla rahatsız etmez. Kızı 7 yaşına geldiğinde ise onun için asıl sorunlar başlar. Artık kızı ondan çok daha ileri bir düzeye gelmektedir ve Sam ona pek fazla yardım edememektedir. Hükümet görevlileri kızı Sam'in yanından alırlar. Sam kızını geri alabilmek için 'sevgi' kelimesinin anlamına fazlasıyla uzak olan ama işinde en iyi avukatlardan biri Rita Harrison’ı kiralar.

----------------------------------------------------

Bu filmi ilk 13 yaşımda izledim ve o gün ve daha sonraki 10 gün beni çok etkilemişti. Yavaş yavaş unutmaya başladım ama içimde bir yerlerde bana durmadan bu filmi hatırlatan birkaç şey daima saklı kalıyordu. Filmi dün ikinci kez seyrettim. Kabul etmem gerekir ki o günkü kadar şok etkisi yaratmadı bende fakat bu sefer farklı bir duygu uyandırdı. Daha büyük bir yaşın getirdiği sorumluluklar ve düşünceyle daha bir dokundu yüreğime.

Sean Penn.. Diyecek söz yok sanırım. 13 yaşımda izlediğimde gerçekten özürlü birini oynatıyorlar zannediyordum. Kızının ismini Şarkı sözünün aynısı olan “Lucy in the sky with diamond” koyacak kadar Beatles hayranı bir baba. Filmi izlerken içinizde sanki buharda bir şeyler pişiyor ve buhar gözlerinizden çıkmak istiyor ve sizde film boyunca engel oluyorsunuz. Michelle Pfeiffer’e de ayrı bir parantez açmak gerekiyor sanırım. O da filmin temel taşlarından birisi konumunda ve rolünün üzerinden hakkıyla gelmiş. Özellikle Sam’in evine gidip isyan ettiği sahne tekrarlanıp izlenmeye değer. Bir de Sam bir şeyler başarmak isterken sanki sizden biriymiş gibi “yap oğlum söyle oğlum hadi babacım” gibi tepkiler verebilirsiniz :) Kısaca Herkes izlesin, izlemek istemeyene de zorla izletsin. Hatta 2 3 kez izleyin.

En etkilendiğim sahneler:

Küçük kız babasıyla gece yatarken hikaye okuyor. Kız okumayı yeni yeni söküyor, baba ise o kelimeleri okuyamıyor. Yardım etmesi gerekiyor ama edemiyor.

+ Kız: Sen Aptalsın.

+ Sam: Ama sen aptal değilsin ve o kelimeyi okuyabilirsin.

Sam kızıyla konuşuyor:

+ Dün gece sana bir mektup yazıyordum ama kelimeler çok büyüktü..

Ve Mahkemedeki bir söz:

+ Eğer bir insanın hayatından en sevdiğini alırsanız kalan hayatını o boşluğu doldurmakla geçirir.